اي شما
ای
تمام عاشقان هر کجا!
از
شما سوال می کنم :
نام
یک نفر غریبه را
در
شمار نام هایتان اضافه می کنید؟
یک
نفر که تا کنون
رد
پای خویش را
لحن
مبهم صدای خویش را نمی شناخت
گرچه
بار ها و بارها
نام
این هزار نام را
از
زبان این و آن شنیده بود
یک
نفر که تا همین دو روز پیش
منکر
نیاز گنگ سنگ بود
گریه
ی گیاه را نمی سرود
آه
را نمی سرود
شعر
شانه های بی پناه را
و
سکوت یک سلام
در
میان راه را نمی سرود
نیمه
های شب
نبض
ماه را نمی گرفت
روزهای
چارشنبه ساعت چهار
بارها
شماره های اشتبا ه را نمی گرفت
ای
شما!
ای
تمام نام های هرکجا!
زیر
سایه بان دست های خویش
جای
کوچکی به این غریب بی پناه می دهید؟
این
دل نجیب را
این
لجوج دیر باور عجیب را
در
میان خویش
راه
می دهید؟
قیصر عزیز امین پور
قیصر عزیز امین پور
No comments:
Post a Comment